Follow @SStamellos

23 Δεκ 2009

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ (ΣΠΕΡΧΕΙΑΔΑΣ) ΑΝΙΚΑΝΗ
ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Από την ηλεκτρονική εφημερίδα "ΦΩΝΟΓΡΑΦΟΣ"

Ο Δήμος Σπερχειάδας το τελευταίο δεκαήμερο των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 μοίρασε στην πόλη οικο-λογικές τσάντες και φυλλάδια για την Ανακύκλωση.

Υποσχόμενος ότι θα μπεί στο πρόγραμμα της Ανακύκλωσης με εφαρμογή έως το τέλους Σεπτεμβρίου 2009.

Μάλιστα προχώρησε σε Διαδημοτική συνεργασία με τον Δήμο Καρπενησίου και ήδη έχουν υπογράψει σύμβαση με τον εργολάβο.

Συγκεκριμένα το Απορριμματοφόρο που προμηθεύτηκε ο Δήμος Καρπενησίου, στο δρομολόγιό του προς την Λαμία θα περνάει και από τον Δήμο Σπερχειάδας να συλλέγει τα ανακυκλώσιμα απορρίμματα.

Η συνεργασία μεταξύ Δήμων είναι ότι ο Δήμος Καρπενησίου θα παραχωρεί το όχημα ενώ ο Δήμος Σπερχειάδας είναι υποχρεωμένος να βάλει τους εργάτες για να αδειάζουν τους μπλέ κάδους.

Τίποτα έως και σήμερα όμως δεν έχει γίνει και όλα τα ανακυκλώσιμα απορρίμματα καταλήγουν στην παράνομη χωματερή του ποταμού Σπερχειού.

Οι μπλέ κάδοι παραμένουν συγκεντρωμένοι σε χώρο αποθήκευσης του Δήμου Σπερχειάδας και δεν έχουν τοποθετηθεί στα ανάλογα σημεία της πόλης. Μήπως και εμείς οι κάτοικοι μπορούμε να αποθηκέυσουμε στον χώρο αυτό τα ανακυκλώσιμα απορρίμματά μας; λιγότερο κακό θα κάνουμε απ’ οτι γίνεται στήν παράνομη χωματερή. διαβάστε περισσότερα...

11 Δεκ 2009

Επιστολή αγανακτισμένου συμπολίτη μας για το κυνήγι στο Καλλίδρομο

Καλησπέρα,
θα ήθελα να ανφερθώ στο ανεξέλεγκτο κυνήγι αγριόχοιρων που γίνεται κάθε Σαββατοκύριακο στο Καλλίδρομο. Φαντάζομαι ότι συμβαίνει και και στα υπόλοιπα βουνά της περιφέρειάς μας, αλλά στο Καλλίδρομο έχω τη δυστυχία να το ζώ κάθε βδομάδα.

Επισκέπτομαι το βουνό για πεζοπορία, φωτογράφηση και συλλογή μανιταριών πολύ συχνά και το θέαμα δεκάδων κυνηγών σε κάθε στροφή του δρόμου προς τη λίμνη είναι πραγματικά εφιαλτικό. Οι πυροβολισμοί πέφτουν ασταμάτητα από κάθε πλευρά, από νωρίς το πρωί μέχρι το μεσημέρι με αποτέλεσμα τα ζώα να είναι συνεχώς σε κατάσταση πανικού.

Έχω δεί δύο φορές μικρά αγριογούρουνα να τρέχουν αλαφιασμένα από το ανεξέλεγκτο κυνήγι (τη μία φορά μάλιστα πέρασαν επικίνδυνα δίπλα μου), έχω συναντήσει ζαρκάδι στις παρυφές του Ελευθεροχωρίου (προφανώς εξωθημένο εκεί από κυνηγούς και σκυλιά που ακούγονταν στο δάσος) και νιώθω τη βουβαμάρα και τον φόβο του δάσους και των κατοίκων του για τους "λεβέντες πιστολέρο" των χωριών μας.

Αναρωτιέμαι ώς πότε θα συνεχίσει να υπάρχει ζωή σε αυτό το βουνό με αυτούς τους εξαντλητικούς ρυθμούς που κυνηγιέται...

Επίσης αναρωτιέμαι γιατί δεν υπάρχει ένας στοιχειώδης αυτοέλεγχος από τον κυνηγετικό σύλλογο Λαμίας...

Πρίν τρείς εβδομάδες, κυνηγοί (λαθροκυνηγοί μάλλον) τους οποίους γνωρίζω εξ όψεως, έμαθα ότι σκότωσαν λύκο στο Καλλίδρομο. Γνωρίζω επίσης ότι σκοτώνουν αδιακρίτως μωρά αγριογούρουνα και ζαρκάδια. Αρκεί να τα συναντήσουν...

Δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε για να περιφρουρήσουμε τη ζωή στα βουνά μας. Αν έχετε κάποια ιδέα, παρακαλώ μοιραστείτε την μαζί μου.

Φιλικά
Αλεξίου Αντώνης
ΛΑΜΙΑ διαβάστε περισσότερα...

2 Δεκ 2009

Μια γερακίνα, θύμα των "γενναίων" κυνηγών

Η άγρια ζωή απειλείται
Μόνιμη απειλή, οι "γενναίοι" κυνηγοί που τουφεκάνε ότι πετάει. Θύμα της και μια όμορφη γερακίνα που την βρήκε ένας φίλος Αγρότης (το α κεφαλαίο) από το Αυλάκι Στυλίδας και μας τηλεφώνησε. Το στείλαμε την άλλη μέρα με το λεωφορείο στο Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής "ΑΝΙΜΑ" στην Αθήνα. Δύσκολη η επιβίωση στην "εμπόλεμη ζώνη"...

Είχε το στόμα της ανοιχτό με τη γλώσσα έξω. Ρώτησα τη Μαρία στην ΑΝΙΜΑ και μου είπε ότι το πουλί βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και αυτή είναι μια από τις αντιδράσεις του. Δεν ήταν καθόλου επιθετικό. Μου είπε να του δώσω λίγες σταγόνες νερό από μια τρύπα που έχει στη βάση του ρουθουνιού του και να το βάλω σε ένα σκοτεινό μέρος, μέσα στο κουτί εννοείται, για να ηρεμίσει. Είναι σημαντικό επίσης που όλα τα ΚΤΕΛ στην περιφέρεια μεταφέρουν τα τραυματισμένα πουλιά στην Αθήνα δωρεάν.

Δείτε εδώ από το ιντερνετ:
ΓΕΡΑΚΙΝΑ: Το πιο τυπικό αρπακτικό της Ελλάδας. Είναι ένα μετρίου μεγέθους αρπακτικό (51-56 εκ.) με χαρακτηριστική σιλουέτα: Κοντή ουρά, που την κρατάει πάντα ανοικτή, στρογγυλεμένες αλλά μακριές φτερούγες και κοντό λαιμό. Στο πάνω μέρος έχει γενικά καφετί χρώμα σε διαφορές αποχρώσεις, ενώ το κάτω μέρος είναι άσπρο με ποικίλες σκούρες πιτσιλιές, ραβδώσεις και πιο ανοιχτόχρωμη ουρά με γκριζόμαυρες ραβδώσεις. Δεν είναι πολύ ευκίνητη και γι’ αυτό περνά πολλές ώρες καθισμένη σε στύλους, δέντρα ή βράχους ψάχνοντας επίμονα την λεία της. Φωλιάζει σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και στα περισσότερα από τα μεγάλα νησιά. Τον χειμώνα έρχονται και άλλα άτομα στη χώρα μας και μπορούμε να τη δούμε σε παράκτιες περιοχές και γύρω από μεγάλους υγρότοπους. Πολύ συχνά τη βλέπουμε σε αγροτικές περιοχές, καθώς προτιμά να τρέφεται με ποντικούς. Το πουλί αυτό παίζει ένα ιδιαίτερα ευεργετικό ρόλο για τους αγρότες καθώς τρέφεται με μεγάλες ποσότητες ποντικιών που λυμαίνονται τις καλλιέργειες. Φωλιάζει σε ψηλά δέντρα διατηρώντας πολλές φωλιές σε μία περιοχή τις οποίες χρησιμοποιεί εναλλάξ κάθε χρόνο. Τέλη Μαρτίου – αρχές Απριλίου γεννά 2-4 αυγά διαβάστε περισσότερα...