Μόνιμη απειλή, οι "γενναίοι" κυνηγοί που τουφεκάνε ότι πετάει. Θύμα της και μια όμορφη γερακίνα που την βρήκε ένας φίλος Αγρότης (το α κεφαλαίο) από το Αυλάκι Στυλίδας και μας τηλεφώνησε. Το στείλαμε την άλλη μέρα με το λεωφορείο στο Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής "ΑΝΙΜΑ" στην Αθήνα. Δύσκολη η επιβίωση στην "εμπόλεμη ζώνη"... Είχε το στόμα της ανοιχτό με τη γλώσσα έξω. Ρώτησα τη Μαρία στην ΑΝΙΜΑ και μου είπε ότι το πουλί βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και αυτή είναι μια από τις αντιδράσεις του. Δεν ήταν καθόλου επιθετικό. Μου είπε να του δώσω λίγες σταγόνες νερό από μια τρύπα που έχει στη βάση του ρουθουνιού του και να το βάλω σε ένα σκοτεινό μέρος, μέσα στο κουτί εννοείται, για να ηρεμίσει. Είναι σημαντικό επίσης που όλα τα ΚΤΕΛ στην περιφέρεια μεταφέρουν τα τραυματισμένα πουλιά στην Αθήνα δωρεάν.
Δείτε εδώ από το ιντερνετ:
ΓΕΡΑΚΙΝΑ: Το πιο τυπικό αρπακτικό της Ελλάδας. Είναι ένα μετρίου μεγέθους αρπακτικό (51-56 εκ.) με χαρακτηριστική σιλουέτα: Κοντή ουρά, που την κρατάει πάντα ανοικτή, στρογγυλεμένες αλλά μακριές φτερούγες και κοντό λαιμό. Στο πάνω μέρος έχει γενικά καφετί χρώμα σε διαφορές αποχρώσεις, ενώ το κάτω μέρος είναι άσπρο με ποικίλες σκούρες πιτσιλιές, ραβδώσεις και πιο ανοιχτόχρωμη ουρά με γκριζόμαυρες ραβδώσεις. Δεν είναι πολύ ευκίνητη και γι’ αυτό περνά πολλές ώρες καθισμένη σε στύλους, δέντρα ή βράχους ψάχνοντας επίμονα την λεία της. Φωλιάζει σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και στα περισσότερα από τα μεγάλα νησιά. Τον χειμώνα έρχονται και άλλα άτομα στη χώρα μας και μπορούμε να τη δούμε σε παράκτιες περιοχές και γύρω από μεγάλους υγρότοπους. Πολύ συχνά τη βλέπουμε σε αγροτικές περιοχές, καθώς προτιμά να τρέφεται με ποντικούς. Το πουλί αυτό παίζει ένα ιδιαίτερα ευεργετικό ρόλο για τους αγρότες καθώς τρέφεται με μεγάλες ποσότητες ποντικιών που λυμαίνονται τις καλλιέργειες. Φωλιάζει σε ψηλά δέντρα διατηρώντας πολλές φωλιές σε μία περιοχή τις οποίες χρησιμοποιεί εναλλάξ κάθε χρόνο. Τέλη Μαρτίου – αρχές Απριλίου γεννά 2-4 αυγά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου